Ανυπομονώ να σε γνωρίσω…

Σε αισθάνομαι τόσο κοντά, οι δύο καρδίες μας χτυπούν σαν μία, με όλη την ανυπομονησία της χαράς και της ευτυχίας. Έχουμε τόσα πολλά να μοιραστούμε, να μάθουμε, να πούμε, πράγματα να κάνουμε και παιχνίδια να παίξουμε. Σε αισθάνομαι να μεγαλώνεις, να κλωτσάς την κοιλίτσα μου και όλα να είναι έτοιμα να σε υποδεχτούμε. Το κρεβατάκι, τα παιχνίδια σου, τα ρουχαλάκια σου. Είσαι ήδη μέλος της οικογένειά μας και ανυπομονούμε να σε αντικρύσουμε.

Μια μητέρα γεννιέται…

Τώρα που είσαι εδώ ο κόσμος μας έχει αλλάξει, μια νέα αρχή και για τους δύο μας. Ανοίγεις τα μάτια σου και κάθε μέρα επιφυλάσσει μια χαρούμενη έκπληξη. Λατρεύω τον τρόπο που μυρίζεις, τόσο καθαρό αγνό και δροσερό. Μικροσκοπικά ποδαράκια, μικρά χεράκια, μικρά τα πάντα, δεν μπορώ να σταματήσω να σε έχω στην αγκαλιά μου.

Υπάρχουν πολλές μακριές νύχτες και πολύ πρωινά ξυπνήματα, συγκεκριμένα γεύματα, ρούχα που πρέπει να πλυθούν.

Ο κόσμος μέσα από τα μικρά σου μάτια…

Όταν είμαστε μαζί, ο χρόνος κυλά πολύ γρήγορα. Το περπάτημα γίνεται τρέξιμο, οι περιπέτειές μας αρχίζουν. Κλοτσώντας τα πεσμένα φύλλα, βουτώντας στην μπανιέρα ή απλά κρατώντας τα χεράκια σου, η αίσθηση είναι απλά μοναδική.

Είσαι ο μικρός εξερευνητής μου, γενναίος και δυνατός. Κερδίζοντας αυτοπεποίθηση κάθε μέρα, αλληλεπιδρώντας με τον γύρω κόσμο σου, παίζοντας και γελώντας μαζί. Εκείνες οι στιγμές που μοιραζόμαστε, φυτεύοντας λουλούδια στον κήπο, φυσώντας φούσκες στο μπάνιο, ξεμπερδεύοντας τα μαλλιά σου είναι πολύτιμες.

Εξερευνώντας τον μεγάλο κόσμο…

Ο καιρός κυλά πολύ γρήγορα και τώρα πια έχεις γίνει τριών. Αισθάνομαι τόσο περήφανη για τον άνθρωπο που θα γίνεις μεγαλώνοντας. Οι ατελείωτες ερωτήσεις σου όλη την ημέρα με κάνουν να βλέπω τον κόσμο με διαφορετικό τρόπο.

Γελάς τόσο ευτυχισμένα όταν ανακαλύπτεις κάτι καινούργιο. Και τώρα σε βρίσκω στην πόρτα δένοντας τα μικρά κόκκινα παπουτσάκια σου.

Σε ρωτάω «για πού το έβαλες;»